Steenvensters in de keientuin
Ik geef toe, de titel is aan de cryptische kant, maar het is wel precies wat
er momenteel in de keientuin gebeurt. Steenkunstenaar Derk den Boer uit
Groningen heeft zich gespecialiseerd in het bewerken van Scandinavische
zwerfkeien. Met ogenschijnlijk eenvoudig gereedschap tovert hij in de
keientuin in Borger vakkundig vormen en kleuren in keihard graniet en gneis
te voorschijn.
Als een maanmannetje stond Derk zijn eerste kei te slijpen, in regen en wind, dat wel. Maar het ging prima. |
Het ruwe werk gebeurt met een diamantschijf tot je echt op 'het harde' zit. De oorspronkelijke vorm van het oppervlak wordt zoveel mogelijk gevolgd. Stof is bij het slijpen een groot probleem. Omdat in graniet en gneis veel kwarts aanwezig is, komt bij het slijpen veel zeer fijn kwartsstof vrij. Dat was vroeger bij zandsteenbewerkers de oorzaak van silicose, een beruchte beroepsziekte waar je op jonge leeftijd dood aan ging. |
Zo ziet de Alandrapakivi er ruw geslepen uit. Met glans er op wordt het een 'aaisteen'. |
De gemerkte stenen worden in serie bewerkt. Zo vermijd je het steeds weer wisselen van slijpschijven. |
Derk den Boer is (steen)kunstenaar.· Hij heeft al verschillende projecten
op zijn naam staan, waarin zwerfkeien steeds centraal staan. Recent kwam
het fraaie zwerfsteenmonument van ‘Het Meisje van Yde’ gereed bij de
locatie waar in de 19e eeuw bij het turfgraven het veenlijk van en meisje
te voorschijn kwam.· Een volgend nog groter project van hem is de inrichting
van het ‘Iestiedpattien’ (= IJstijdpad) langs het nieuw gegraven deel in de
vaarverbinding van Erica naar Ter Apel.· Daartoe zijn een groot aantal
zwerfkeien die bij de graafwerkzaamheden te voorschijn kwamen, gereserveerd
voor een vijftal rust- en picknickplaatsen. De plekken worden ingericht met
glanzend geslepen zwerfsteenstoelen en dito tafels. Dat maakt het eten
van een simpel twaalfuurtje tot een bijzondere belevenis.
Medewerkers van de provincie Drenthe en Derk den Boer bij het selecteren van zwerfkeien voor het 'Iestiedpattien' bij Klazinaveen. |
Bij Nieuw-Dordrecht lag een nog veel grotere verzameling zwerfblokken. Ook daar werden de keien met verf· gemarkeerd. Derk weet nu wat hem te doen staat: tafels en stoelen slijpen! |
Derk maakt daarnaast ook op zichzelf staande sculpturen in steen, waarbij
een deel van de zwerfkei in zijn oorspronkelijke staat blijft. Wilt u daar een
mooi voorbeeld van zien? In het Hunebedcentrum staat een prachtige
sculptuur opgesteld, uitgevoerd in bleekrose pegmatietgraniet. Wellicht dat
zijn werk binnenkort ook te zien is in de pas geopende fossielen- en
mineralenwinkel ‘Klein Drenthien’, even buiten Borger langs de weg naar
Rolde.
De Boer is deze week in de Keientuin bij het Hunebedcentrum begonnen
om ruim twintig bijzondere zwerfkeien van een ‘kijkvenster’ te voorzien.
Drentse zwerfstenen hebben door hun lange verblijf in de bodem hun
oorspronkelijke kleuren veelal verloren. Verwering maakt ze vaak grijsachtig
bleek, met daarbij een ruw oppervlak. Sla je van de steen een scherf af,
dan komen de oorspronkelijke kleur en structuur te voorschijn. De directie
van het Hunebedcentrum was echter van mening ‘Dat kan mooier’.
Niet alle keien zien er aan de buitenzijde onooglijk uit. Deze porfirische rapakivigraniet was in gevonden staat al mooi. Maar met een gepolijst vlak eraan kun je hem ook aaien. |
Van dichtbij zie je goed dat in porfirische granieten soms prachtige veldspaatkristallen voorkomen met hun karakteristieke eigen vorm. Hier een eersteling van kaliveldspaat met de voor rapakivi's zo karakteristieke lichtkleurige rand van plagioklaas. |
Ook de bijzondere Vehma-pyterliet, die bij graafwerkaamheden bij Gieten te voorschijn kwam heeft nu een geslepen venster. Daar wordt ie meteen een stuk duidelijker door. |
Een grote ogenschijnlijk onbekende Smalandgraniet blijkt na het slijpen van een venster een prachtig voorbeeld van een van de vele typen Filipstadgraniet te zijn. |
Aan de buitenzijde van de keien slijpt Derk een oppervlak van ca. 30x30cm,
eerst ruw, maar door het gebruik van steeds fijnere slijpschijven wordt het
oppervlak steeds gladder. De laatste handeling is het polijsten. Het is
intensief werk om niet te zeggen een hels karwij, zoals onlangs in de krant
te lezen viel. Pas dan openbaart de schoonheid van de steen zich. De keien
worden dan letterlijk ‘aaibaar’. Mooie kleurige kristalvormen en bijzondere
structuren maken duidelijk dat we met deze zwerfkeien een heel bijzonder
stukje keiharde aardkorst in handen hebben.
Sommige Drentse keien hebben een dikke huid van verweerd gesteente. Voordat je bij het moois aanbeland bent moet er heel wat worden weggeslepen. En wat blijkt? Een prachtige porfirische rapakivigraniet uit de Kökar-archipel in Zuidwest-Finland. Een gidsgesteente dus. |
De keien die in de Keientuin wandelroutes zijn opgenomen worden voorzien van nieuwe bordjes met informatie over herkomst en bijzonderheden. |
Tegelijkertijd krijgen de zwerfkeien die in de keientuin in een van de vijf
wandelingen zijn opgenomen nieuwe kleuriger bordjes met daarop informatie
over aard en herkomst van de stenen. Kortom, een bezoekje aan de
keienwereld naast het Hunebedcentrum is de moeite meer dan waard.
Wandelroutes:
De keientuin krijgt keienroutes
In de keientuin zijn de vorige jaren een aantal bordjes geplaatst bij bijzondere
zwerfstenen. Deze worden vervangen door nieuwe, kleuriger exemplaren, met
meer informatie over soort en herkomst. Er worden ongeveer 200 nieuwe bordjes
geplaatst. De stenen bij de nieuwe bordjes worden 'deelnemer' in een vijftal
verschillende keienwandelingen: Bijzondere zwerfstenen, Stenen met
levens- en ijstijdsporen, Steensoorten, Gidsgesteenten en Rapakivi's.
Van iedere categorie wordt een aparte brochure samengesteld met plattegrond en
namen en foto's van stenen. De brochures zijn nadat de routebordjes zijn geplaatst,
in het voorjaar 2012 verkrijgbaar bij de balie in het Hunebedcentrum.
Informatiebord
Het zwerfsteenkunstwerk in de Keientuin heeft de extra functie gekregen van uitzichtheuvel.
Boven op de heuvel is met zwerfstenen een loopplateau aangelegd waarop een groot
informatiebord is geplaatst. Daarop leest U van alles over zwerfkeien, ijs, bodemlagen en ijstijden.
Tegen de heuvel is een makkelijk te belopen houten trap geplaatst.
De wandelroutes door de keientuin zijn naar verwachting in het voorjaar van 2012 gereed en
beschikbaar.
Nieuwe aanwinsten
Gezaagde en gepolijste zwerfstenen
In het kenniscentrum is een grote glasvitrine aanwezig waarin een
groot aantal glanzend gepolijste zwerfstenen zijn geplaatst. Op
deze manier laten zwerfstenen hun kleuren en structuren in volle
pracht zien. Alle stenen zijn voorzien van een naam. De verzameling
met gepolijste zwerfstenen wordt dank zij het genereuze aanbod van
Jelle de Jong uit Drachten verder uitgebreid.
Jelle de Jong bezit een van de mooiste en best gedocumenteerde
verzamelingen van gepolijste gidsgesteenten.
Lemlandgraniet
De keientuin is een tweetal zwerfblokken van Lemlandgraniet rijker.
Lemlandgraniet is een aan rapakivi's verwante, rood-bruine graniet,
afkomstig uit het zuidwesten van
Aland in Zuidwest-Finland. De grootste zwerfsteen is een bijzonder
fraaie grootkorrelige porfirische graniet, die door verwering ietwat
gebleekt is. De ander, iets kleiner, is afkomstig uit de gemeente
Haren (Gr.). Deze is kleinkorreliger en geheel onverweerd, waardoor
de voor deze graniet zo typische roodbruine plagioklaas goed zichtbaar
is. De grote Lemlandgraniet in de Keientuin is niet alleen de grootste
zwerfsteen tot dusver van deze soort in Nederland, ook in het buitenland
scoort hij hoog. Alleen op het eiland Rügen aan de Oostzee ligt een nog
iets groter exemplaar.
Grijze Revsundgraniet
Dit is een makkelijk herkenbaar gidsgesteente uit Noord-Zweden. In
de Keientuin bevindt zich een groot zwerfblok van deze graniet met
een aantal opvallend grote kaliveldspaateerstelingen erin. De kleur van
de graniet is grijs, waarin de grote kristallen van veldspaat opvallen.
Vlammenpegmatiet
Opvallend door zijn structuur en kleur, opvallend ook door zijn grootte.
Bijna een meter in doorsnede meet deze bijzondere pegmatietgneis. De
afwisseling van oranje-rode kaliveldspaatpartijen afgewisseld door veel
bleker en geler getinte delen met vooral plagioklaas kenmerken dit type
gedeformeerde pegmatiet.
Vlammenpegmatiet is een metamorf gesteente dat aan de zuidwestkust
van de provincie Halland in Zweden op verschillende plaatsen voorkomt.
Het grondgebergte daar bevat talloze smalle of iets bredere gangen van
oranje-rode pegmatiet, die alle vergneisd zijn. De deformatie is veroorzaakt
door gebergtevormende krachten die ca. 1 miljard jaren geleden delen van
Zuid-Zweden en Zuidelijk-Noorwegen hebben beïnvloed.
Geplooide gneis
Recent werd de keientuin verrijkt met een bijzonder groot zwerfblok van
gneis. Op zich niet bijzonder, zult U denken, want gneizen zijn als zwerfsteen
bijzonder algemeen. Het bijzondere zit hem in twee dingen: de steen werd
binnengebracht met een vers breukvlak, dat niet, zoals zo vaak, evenwijdig
liep aan de schistositeit, maar dwars erop. Daardoor komt de gneisstructuur
in al zijn kenmerken tot uitdrukking. De gneis is bovendien golvend geplooid.
Al met al een heel aanschouwelijk type metamorf gesteente, dat ook de leek
zal opvallen.
Gneis met een relictstructuur
Gneizen heten niet voor niets metamorfe gesteenten. Ze zijn door langzame
omzetting van de minerale bestanddelen diep in de aardkorst, vaak onder
hoge druk en temperatuur, uit andere gesteente ontstaan. Dat kunnen
vulkanische gesteenten, granieten, maar ook afzettingsgesteenten zijn als
bijvoorbeeld zandsteen.
De nieuw gevormde gesteenten lijken meestal in niets meer op het
oorspronkelijke gesteente. Eventuele fossielen, levenssporen en
afzettingsstructuren zijn meestal zonder een spoor na te laten verdwenen.
Slechts in een enkel geval zijn bepaalde kenmerken van het vorige gesteente
bewaard gebleven. Dat is ook met deze gneis het geval.
Ondanks omzetting door druk en temperatuur is in de gneis de oorspronkelijke
afzettingsgelaagdheid bewaard gebleven. We zien een aantal schuine lijnen die
hoeken met elkaar maken, kortom weergeven wat we zien in een zandsteen
met een scheve gelaagdheid.
Dalakwartsporfier
De provincie Dalarna in Midden-Zweden staat bekend om zijn talloze vulkanische
porfieren. We hoeven maar te denken aan de fraaie Elfdalenporfieren en de
eerstelingrijke porfieren. Daarnaast bestaan er nog talloze andere soorten.
Sommige Dalaporfieren zijn bij zwerfsteenliefhebbers bekend als gidsgesteente.
Dalarneporfieren zijn meestal betrekkelijk kleine zwerfstenen. Je vindt ze vrijwel
nooit als groot zwerfblok. Maar, iedere regel kent zijn uitzondering. In de keientuin
ligt een fraai, in de laatste ijstijd gezandstraald, exemplaar dat met kop en
schouders boven zijn soortgenoten uitsteekt. Het is een grijskleurige kwartsporfier
met talrijke kleine roodachtige veldspaateerstelingen en nog talrijkere kleinere
kwartsen. De kei is ca. 60cm in doorsnede.
Hoe herken ik een zwerfsteen?
Ten behoeve van de zwerfsteen-educatieve activiteiten in het Kenniscentrum
van het Hunebedcentrum in Borger, die de komende winterperiode weer
zullen plaats vinden, is de studie- en praktijkcollectie met een groot
aantal nieuwe zwerfstenen uitgebreid. Dit was mogelijk door nieuwe vondsten
en een legaat.
Wilt U overigens iets meer van stenen of zwerfkeien weten? Meldt u zich dan
aan voor de cursus 'Zwerfsteenherkenning'. Op deze site onder 'Meer weten
van zwerfstenen?' leest U daar meer over. De cursus start in de tweede
week van januari 2012 en vindt gedurende acht weken plaats steeds op een
dinsdagavond.
De vervolgcursus 'Gidsgesteenten' op maandagavond is inmiddels voltekend!
Vrienden van de Keientuin
Bent U liefhebber van zwerfstenen of U verzamelt ze niet maar U vindt de
verhalen er achter interessant? Vindt U het initiatief om in Borger de grootste
keientuin van Noordwest-Europa in te richten en als Geologisch Erfgoed voor
het nageslacht te bewaren iets om trots op te zijn? En U bent net als vele anderen
van mening dat de resterende grote keien in Drenthe in het landschap behoren
te blijven?
Geïnteresseerd? Meld U aan bij
'Vrienden van de Keientuin'
Sinds kort is de Vriendenclub van de Keientuin opgericht. Het is een 'club'
van belangstellenden zonder juridische basis. Er wordt dus geen contributie
geheven. Aanmelden is voldoende. Leden zullen op de hoogte gesteld worden
van nieuwe ontwikkelingen en aanwinsten in de keientuin.
Het ligt in de bedoeling om door cursussen, rondleidingen, lezingen en andere
activiteiten de belangstelling voor zwerfstenen bij groot en klein te
wekken en te onderhouden.
Voor meer informatie kunt U contact opnemen met het Hunebedcentrum
(Harrie Wolters). Aanmelden kunt U zich bij de heer G. Molema te Delfzijl
(Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.).